Belgische medisch specialisten eisen einde aan coronamaatregelen

Bijna duizend medisch specialisten hebben zich in België faliekant tegen het coronabeleid gekeerd. Zij bieden onze volksvertegenwoordiging ook een interessante exit-strategie: de omgekeerde lockdown.

In België lijkt een belangrijke ommekeer plaats te vinden in het coronadebat. Op 24 augustus publiceerden een aantal hoogleraren een spectaculaire open brief aan de Belgische regering, waarin zij frontaal de aanval openen op het coronabeleid.

De brief vond ongekende weerklank en is inmiddels door bijna duizend mensen ondertekend, waaronder vele professoren, medisch specialisten, artsen, verpleegkundigen, psychologen, psychiaters, geriatrisch specialisten en andere zorgmedewerkers.

Nog meer goed nieuws: op 2 september werd bekend dat de bekende hoogleraar en gezondheidseconoom Lieven Annemans, een van de ondertekenaars van de brief, is toegevoegd aan Celeval, het Belgische equivalent van het Nederlandse OMT (Outbreak Management Team).

De tekst van de Open Brief,  liegt er niet om. De brief begint zo:

Het Sars-Cov-2 virus heeft zijn plaats verworven tussen alle andere pathogenen die deel uitmaken van ons dagelijks bestaan. Als dusdanig moeten we ervan uit gaan dat dit niet zal verdwijnen. Op basis van negen maanden wetenschappelijke data blijkt meer en meer dat de huidige maatregelen disproportioneel zijn. We stellen de huidige aanpak in vraag en eisen enerzijds een wetenschappelijke verantwoording en een evaluatie van de collaterale schade. Anderzijds stellen we voor om over te gaan naar een omgekeerde lockdown die proportioneel deze groepen kan beschermen die hier baat bij hebben en een afbouw van acties die het socio-psychologische welbevinden van de bevolking negatief beïnvloeden en bijgevolg zeer grote schade aanrichten.”

Daar is geen woord Frans bij. We geven nog wat highlights:

“Het Sars-Cov-2 indijken lijkt op het eerste zicht een aanvaardbare strategie echter zal dit het probleem nooit oplossen, tenzij we aanvaarden om de rest van onze dagen door te brengen in een angstmaatschappij waarin persoonlijke vrijheden worden beperkt zonder veel wetenschappelijke onderbouw. Voor de seizoensgriep die jaarlijks wereldwijd tussen de 320.000 en 650.000 doden veroorzaakt (in een pandemisch jaar tot een miljoen) hebben we nooit maatregelen genomen, de ouderen afgeschermd of thuiswerk gepromoot. Er werd zelden een narratief aan gekoppeld.

We begrijpen dat er bij de aanvang van de crisis onduidelijkheid heerste over de ernst en de impact van dit virus, het voorzichtigheidsprincipe indachtig kan men de toenmalige eisen t.o.v. de bevolking aanvaarden. Met de data waarover we vandaag beschikken blijkt het narratief dat destijds werd opgestart een eigen leven te zijn gaan leiden en lijkt het er sterk op dat de protagonisten in dit verhaal dit in stand willen houden.”

De Belgische stellen medici dat,

nu er in verhouding nauwelijks overlijdens en ziekenhuisopnames te melden zijn wordt de communicatie gevoerd rond het stijgend aantal besmettingen. Besmettingen die op zich niets zeggen. Test patiënten op streptokokken, stafylokokken, verkoudheids(corona) virussen en velen zullen positief testen. We lijken te vergeten dat we in symbiose leven met pathogenen.”

Ze komen vervolgens met een belangrijke toevoeging. Heel vaak hoor je mensen beweren dat corona gevaarlijker is dan de griep, omdat veel mensen er langdurig last van hebben. Maar zo stellen deze experts:

Als verklaring horen we dat sommige patiënten met lichte tot matige ernst ook cardiale en pulmonale letsels vertonen. We geven graag mee dat dit eveneens is vastgesteld in overzichtsstudies voor de seizoensgriep (Influenza) waarbij meer dan 20% van de cases ziekenhuisopname vereisen en tot 8% komt te overlijden. Verder wordt er terecht aangehaald dat een groter aantal besmettingen kan leiden tot het bereiken van zwakkere personen. Dit is met andere pathogenen in onze samenleving ook altijd zo geweest, het nul-risico bestaat nu eenmaal niet.”

Ze geven hierbij vier verwijzingen naar de wetenschappelijke literatuur.

De medici beweren dus keihard dat Covid-19 niet wezenlijk verschilt van influenza (griep in de volksmond)

Meer nog, verschillende studies tonen aan dat 50% tot 80% van de besmette populatie geen of lichte symptomen vertoont. 10% tot 15% vertoont zwaardere (niet-levensbedreigende) symptomen en een kleine restgroep, onderhevig aan comorbiditeiten en meestal op hoge leeftijd, loopt het risico op intensieve behandeling. Dit onderscheidt zich weinig van een echte influenza-infectie. Voor dit laatste hebben we nooit eerder zulke maatregelen genomen of hospitalisaties ingeroepen (cfr. ‘flatten the curve)). Ze werden zelden getest en als ‘natuurlijk overlijden’ weggeschreven. Dit roept dan ook ethische vragen op.”

Ook hier weer de nodige verwijzingen naar wetenschappelijke bronnen.

De  brief gaat verder in op de Case Fatality Rate, de Infection Fatality Rate, de PCR-test, mondmaskers (“geen evidentie over het nut in de buitenlucht”). Interessant is verder de observatie dat “overhygiënische maatregelen”, zoals mondkapjes, handgels, social distancing, “een nefaste invloed hebben op onze immuniteit”. We hebben contact met pathogenen nodig om ons immuunsysteem intact te houden.

“We dreigen af te glijden naar mogelijks een grotere vatbaarheid voor allerlei pathogenen. De collaterale schade aan toenames van allergieën, myocardiopathieën en hogere vatbaarheid voor influenza en coronastammen dreigt meer schade te berokkenen. In het najaar zal influenza opnieuw opduiken (in combinatie met Sars-Cov-2) en een mogelijke afname van natuurlijke weerbaarheid zou tot nog meer slachtoffers kunnen leiden.”

Als gevolg van deze aanpak “valt dan ook een hogere oversterfte te verwachten in het najaar,” schrijven de artsen. “Groepsimmuniteit lijkt moeilijk te verwerven, echter onze T-cellen zijn in staat als ‘herkenners’ ons te wapenen, dan wel op voorwaarde dat we er mogen mee in contact komen. De huidige aanpak zou er kunnen toe bijdragen dat we onszelf als maatschappij vastzetten in lockdowns en extra maatregelen om ‘controle’ te behouden. Een vicieuze cirkel waar we nooit meer dreigen uit te komen. Wat is de hier de logica achter?”

De Belgische medisch specialisten komen in hun open brief met een interessant voorstel. Zij pleiten voor wat zij noemen een “omgekeerde lockdown”. Dit omschrijven zij als volgt:

“Risicopatiënten kunnen samen met hun arts een strategie uitwerken rond het nemen van de nodige individuele maatregelen tot zelfbescherming. Preventieve gezondheidspromotie kan helpen om de ganse bevolking blijvend te informeren over de gevaren die ze als vector hebben t.o.v. van de zwakkeren in de samenleving. Dit zou tevens bijdragen in een daling van de mortaliteit bij de seizoensgriep waar we tot op heden geen maatregelen voor namen en elk najaar/voorjaar een piek zagen in de woonzorgcentra, zonder dat deze personen werden getest…. Kortom: bescherm diegene die het nodig hebben, laat de rest van de populatie vrij bewegen zodat de ziekte zich natuurlijk kan verspreiden. Het zal op termijn het virus verzwakken. Laten we … evolueren naar een wetenschappelijk-kritische analyse zonder taboes en durven kiezen voor een omgekeerde lockdown. Het nul-risico bestaat niet, laten we met Sars-Cov-2 op een gezonde manier samenleven.”

Dit lijkt me een uitstekend plan. Dan kan ons normale leven weer worden hervat. De mondkapjes kunnen af. Schoonmoeders kunnen weer worden geknuffeld op bruiloften. De spoedwet kan de prullenbak in.