In dit artikel presenteer ik citaten uit officiële bronnen over hun eigen diagnostische test voor het coronavirus. Ik heb het over fatale fouten in de test.
Omdat de casusnummers gebaseerd zijn op die tests (of helemaal geen tests), is het hele “pandemische effect” ontstaan uit de nepwetenschap.
In een moment van de waarheid zou een propaganda pro tegen een collega kunnen mompelen: “Weet je, we hebben een geweldige diagnostische test voor het virus. De test levert allerlei resultaten op die zeggen dat deze persoon ziek is en dat die persoon ziek is. Miljoenen zieke mensen. Maar de test meet dat niet echt. De test is belachelijk, maar belachelijk in ons voordeel. Het bouwt het beeld op van een wereldwijde pandemie. Een excuus om de planeet af te sluiten en economieën en levens te vernielen…”
De wijdverbreide test voor het COVID-19 virus wordt de PCR genoemd. Ik heb er veel over geschreven in eerdere artikelen.
Laten we nu naar de gepubliceerde officiële literatuur gaan, en kijken wat het onthult. Spoiler alert: de toegegeven gaten en tekortkomingen van de test zijn verwoestend.
Uit “CDC 2019-Novel Coronavirus (2019-nCoV) Real-Time RT-PCR Diagnostic Panel” [1]:
“Detectie van viraal RNA duidt mogelijk niet op de aanwezigheid van een besmettelijk virus of op de aanwezigheid van 2019-nCoV als oorzaak van klinische symptomen”.
Vertaling: Een positieve test garandeert niet dat het COVID-virus überhaupt een infectie veroorzaakt. En, ahem, tussen de regels door, misschien zit het COVID-virus ook wel helemaal niet in het lichaam van de patiënt.
Van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO): “Coronavirus ziekte (COVID-19) technische begeleiding. Laboratoriumonderzoek voor 2019-nCoV bij de mens” [2]:
“Verschillende tests die de 2019-nCoV detecteren zijn en worden momenteel ontwikkeld, zowel intern als commercieel. Sommige tests kunnen alleen het nieuwe virus [COVID] detecteren en sommige kunnen ook andere stammen (bv. SARS-CoV) detecteren die genetisch gelijkaardig zijn” [2]: “Verschillende tests die het 2019-nCoV detecteren zijn en worden momenteel ontwikkeld, zowel intern als commercieel.
Vertaling: Sommige PCR-tests registreren positief voor coronavirussoorten die niets met COVID te maken hebben – inclusief gewone oude corona’s die niets meer dan een verkoudheid veroorzaken.
Het WHO-document voegt dit kleine stukje toe: “Protocol gebruiksbeperkingen. Optionele klinische monsters voor tests zijn nog niet gevalideerd.
Vertaling: We weten niet zeker welke weefselmonsters we van de patiënt moeten nemen om de test geldig te maken.
Van de FDA: “LabCorp COVID-19RT-PCR-test EUA Samenvatting: ACCELERATED EMERGENCY USE AUTHORIZATION (EUA) SUMMARYCOVID-19 RT-PCR TEST (LABORATORY CORPORATION OF AMERICA)” [3]:
“…Het SARS-CoV-2RNA [COVID-virus] is over het algemeen aantoonbaar in ademhalingsspecimens tijdens de acute fase van de infectie. Positieve resultaten zijn indicatief voor de aanwezigheid van SARS-CoV-2 RNA; klinische correlatie met de voorgeschiedenis van de patiënt en andere diagnostische informatie is noodzakelijk om de status van de patiënt te bepalen…DE AGENT DETECTED MAY BE THE DEFINITE CAUSE OF DISEASE (CAPS zijn van mij). Laboratoria in de Verenigde Staten en hun territoria zijn verplicht om alle positieve resultaten te rapporteren aan de bevoegde volksgezondheidsinstanties”.
Vertaling: Enerzijds beweren we dat de test “in het algemeen” de aanwezigheid van het COVID-virus bij een patiënt kan opsporen. Maar we geven toe dat “het gedetecteerde agens” op de test, waarmee we COVID bedoelen, “misschien niet de definitieve oorzaak van de ziekte is”. We geven ook toe dat, tenzij de patiënt een acute infectie heeft, we geen COVID kunnen vinden. Daarom is het idee van “asymptomatische patiënten” dat door de test wordt bevestigd, onzin. En hoewel een positieve test voor COVID misschien niet de werkelijke oorzaak van de ziekte aangeeft, moeten alle positieve testen worden gemeld en zullen ze worden geteld als “COVID-gevallen”. Hoe dan ook.
Van een fabrikant van PCR-testkit elementen, Creative Diagnostics, “SARS-CoV-2 Coronavirus Multiplex RT-qPCR Kit” [4]:
“Regulerende status. Alleen voor onderzoek, niet voor gebruik in diagnostische procedures.”
Vertaling: Gebruik het testresultaat niet alleen voor de diagnose van een infectie of ziekte. Oeps.
“niet-specifieke interferentie van Influenza A virus (H1N1), Influenza B virus (Yamagata), Respiratory Syncytial Virus (type B), Respiratory Adenovirus (type 3, type 7), Parainfluenza Virus (type 2), Mycoplasma Pneumoniae, Chlamydia Pneumoniae, enz.
Vertaling: Hoewel dit bedrijf stelt dat de test COVID kan detecteren, stelt het ook dat de test FALSELY positief kan lezen als de patiënt een van een aantal andere irrelevante virussen in zijn lichaam heeft. Wat bewijst de test dan? Wie weet? Gooi een muntje op.
“Toepassing Kwalitatief”
Vertaling: Dit betekent duidelijk dat de test niet geschikt is om te detecteren hoeveel virus er in het lichaam van de patiënt zit. Ik zal zo dadelijk vertellen hoe belangrijk deze opname is.
“Het detectieresultaat van dit product is alleen bedoeld als klinische referentie en mag niet worden gebruikt als het enige bewijs voor klinische diagnose en behandeling. De klinische behandeling van patiënten moet worden overwogen in combinatie met hun symptomen/tekenen, geschiedenis, andere laboratoriumtests en behandelingsreacties. De detectieresultaten mogen niet rechtstreeks worden gebruikt als bewijs voor de klinische diagnose en zijn uitsluitend bedoeld als referentie voor artsen.
Vertaling: Gebruik de test niet als exclusieve basis voor de diagnose van een persoon met COVID. En toch is dit precies wat gezondheidsautoriteiten over de hele wereld doen. Alle positieve testen moeten worden gerapporteerd aan overheidsinstanties, en ze worden geteld als COVID-gevallen.”
Die citaten, uit officiële overheids- en testbronnen, torpederen de hele “wetenschappelijke” basis van de test.
En nu, ik voeg nog een, dodelijke klap toe: de test is nooit goed gevalideerd als een instrument om een ziekte op te sporen. Zelfs in de veronderstelling dat het de aanwezigheid van het COVID-virus in een patiënt kan detecteren, laat het niet zien dat het HOE MUCH-virus zich in het lichaam bevindt. En dat is de sleutel, want om zelfs maar te beginnen met praten over werkelijke ziekte in de echte wereld, niet in een laboratorium, zou de patiënt miljoenen en miljoenen van het virus actief moeten laten repliceren in zijn lichaam.
Voorstanders van de test beweren dat het KAN meten hoeveel virus er in het lichaam zit. Waarop ik antwoord: bewijs het.
Bewijs het op een manier die al tientallen jaren geleden bewezen had moeten worden, maar dat was het nooit.
Neem vijfhonderd mensen en verwijder weefselmonsters van hen. De mensen die de monsters nemen doen de test NIET. De testers zullen nooit weten wie de patiënten zijn en in welke toestand ze verkeren.
De testers doen hun PCR op de weefselmonsters. In elk geval zeggen ze welk virus ze hebben gevonden en HOE MUCH ervan.
“Oké, bij de patiënten 24, 46, 65, 76, 87 en 93 hebben we een grote hoeveelheid virus gevonden.”
Nu maken we die patiënten blind. Ze zouden allemaal ziek moeten zijn, omdat ze zoveel virusreplicatie in hun lichaam hebben. Zijn ze ziek? Lopen ze marathons? Laten we dat uitzoeken.
Deze OBVIOUS doorlichting van de test is nog nooit gedaan. Dat is een enorm schandaal. Waar zijn de gecontroleerde testresultaten bij 500 patiënten, duizend patiënten? Nergens.
De test is een onbewezen fraude.
En daarom is de COVID-pandemie, die gebaseerd zou moeten zijn op die test, ook een fraude.
“Maar…maar…hoe zit het met alle zieke en stervende mensen…waarom zijn ze ziek?”
Ik heb duizenden brieven geschreven om die vraag te beantwoorden, in eerdere artikelen. Een aantal aandoeningen – geen enkele met betrekking tot COVID, en de meeste met betrekking tot oude traditionele ziekten – maken mensen ziek.